Hoe bouw ik bruggen in verhalen?
Hoe bouw ik bruggen in verhalen?
Het heerlijke van een verhaal vind ik dat je hierin eindeloos kan verbinden.
Het slot met het begin, het ene personage met het andere, de boven- met de onderstroom, een boom met de stevigheid en standvastigheid van de hoofdpersoon, een dier met een weelderige of armetierige plant, een gedachte met een pastelkleur, een gevoel met een opmerkelijk voorwerp, dit al dan niet symbolische voorwerp met een droom, … en de droom met de clue van het verhaal.
De mogelijkheden zijn onuitputtelijk. En omdat ik een muzikaal verteltheater heb verbind ik ook nog eens muziek aan de gevoelens, emoties en sferen in een verhaal.
Giovanni Massetti, de voorzitter van Stichting Vertellen vroeg o.a. aan mij welke bruggen ik in verhalen sla.
Als ik er over nadenk kom ik als eerste uit bij de brug tussen mensen en dieren, tussen mensen en natuur, hoofd en lichaam. Dit zijn thema’s die mijn geest altijd bezighouden, mijn hart blijven raken. Hierin is nog veel te winnen in de wereld. Ik wil luisteraars herinneren aan deze verbinding (van natuur met natuur toch?), er glimpen en vleugen van laten opvangen, een ervaring geven.
De verhalen die ik vertel spelen zich overal op de wereld af. Zo ben ik dit jaar opnieuw bezig met het verhaal ‘de Oude Man en de Zee van Ernest Hemingway’, dat zich afspeelt aan de kust en in de golven van Cuba. Hierin gaat het over een oude man die de zee opgaat omdat hij nog éen keer een hele grote vis wil vangen. Wat mij daarin bekoort is de vriendschap die hij voelt voor de vogels en de vissen. Zijn zeemans-eigenzinnigheid en de prachtigheid van de zeebewoners. Ook zal ik Bod Pa van Anton Quintana vertellen, een verhaal dat zich grotendeels afspeelt bij een herdersvolk op de steppen van Centraal Azië. Bod Pa, een sjamaan reist sinds dag en jaar samen met een wolf en een raaf. De verhalen die ik zelf schrijf zijn meestal eveneens doorweven met fauna en flora.
Als ik denk aan mijn eigen verhalen is er geen waarin ik een brug sla tussen mensen van verschillende culturen. Blijkbaar is dit niet een thema dat mij bezighoudt tot op heden. Verhalen hierover kunnen me wel raken natuurlijk maar ze bewegen me niet om er zelf expressie aan te geven. Tijdens een spirituele workshop in Portugal kreeg ik eens de opdracht om tegen iedere deelnemer uit welk land dan ook te zeggen: ‘I belong to you’. Dit raakte mij diep toen. Ik voelde dat het zo was.
Komt het door de vanzelfsprekendheid die ik hierin ervaar dat ik er tot nu toe niet over begin te vertellen? Ineens komt in me op dat het voor een wereldwijde verbinding tussen mens en natuur natuurlijk net zo belangrijk is dat verschillende culturen wereldwijd bruggen slaan met elkaar : ja alles heeft met alles te maken, alles is verbonden met alles!
Al kan ik amper bevatten en voelen wat ik zeg als ik dit beweer. Het ontgaat me elke dag. Het hoe, wat waar en wanneer!
Deze verbondenheid, verbindingen voelbaar en voorstelbaar maken is iets waar ik me nog jaren met warme zonnestralen voor in wil zetten. Gewoon omdat het kan.
En ik leer er van!
Welke verhalen en thema’s willen door jou verteld en aangeraakt worden?